مقدمه
گل به عنوان جلوه اي زيبا از نعمات خداوندي و نمودي پويا از عشق و سازندگي، همواره در طول تاريخ الهام بخش ادبيات و فرهنگ ملي و مذهبي ايرانيان بوده است. از سوي ديگر گلها فرصتهاي مناسبي براي ابراز علاقه و دوستي، در غمها و شاديهاي انسان خلق مي کنند و اجازه ميدهند افکار به سادگي منتقل شوند. در سراسر جهان بيش از 250000 گونه گياهي گلدار پراکنش دارد که متعلق به 544 تيره است و 12000 گونه سرخس وجود دارد وکمتر از 1% اين گونهها به عنوان گياهان زينتي مورد استفاده قرار ميگيرد.بنابراينگياهانزينتيجزئيجدانشدنيزندگيماانسانهاستوبرماستكهبايدهرچهبيشتروبهتر درشناخت، حفظ و ازديادآنهابكوشيم.يكي از روشهاي نوين در اين جهت.........
استفاده از روشهاي ريزازدياديميباشد كه اين اصطلاح بطور اختصاصي به كاربرد فنون كشت بافت براي گياهافزايي با استفاده از ريزنمونه هايي كه در شرايط عاري از هر گونهآلودگي و در ظروف كشت پرورش مييابد مربوط ميشود. بنابراين كشت بافت تكنيكي است كه امكان توليد گياه در شرايط درون شيشهاي را فراهم ميكند. اساس اين تكنيك توانمند بودن سلولهاي گياهي است زيرا هر سلول گياهي حاوي كليه اطلاعات ژنتيكي لازم براي تبديل شدن به يك گياه كامل است. بنابراين كشت سلول، بافت يا اندام اين امكان را فراهم ميكند كه با كشت يكي از اجزاي گياه ساير قسمتهاي آن نيز تشكيل شود. اين تکنيک يکى از مهمترين تکنيک هاى مورد استفاده براى ازدياد غيرجنسى سريع گياهان تحت شرايط درون شيشهاي به حساب مىآيد. تکنيک کشت بافت از نظر زمان و فضاى مورد استفاده براى توليد انبوهى از گياهان عارى از بيمارى بسيار مقرون به صرفه است. همچنين انتقال منابع با ارزش گياهى (ژرم پلاسم) از نواحى بومى گياهان به اقصى نقاط دنيا با کشت بافت ميسر و تسهيل شده است. تکنيک نجات جنين (رويان) يکى ديگر از کاربردهاى کشت بافت است که به نژادگران گياهى را قادر ساخته است تا از سقط جنينهاى گياهى در اثر عوامل مختلف پيشگيرى نمايند. توليد گياهان هاپلوئيد (n کروموزومى) از طريق کشت گرده يا بساک يکى از کاربردهاى مهم کشت بافت در به نژادى گياهان است.